Leo Hollemans werd op 11 juli 1943 geboren in het Brabantse Klundert onder de rook van de Moerdijk als tweede in een gezin met nog een broer en vier zussen. Na de lager e school en de ambachtsschool volgde Leo ook nog een avondcursus voor automonteur, een beroep die hij graag had willen blijven doen, maar niet meer kon doen. Zijn vader kende de PTT en op zijn advies solliciteerde hij daar en dat leidde tot een 40-jarig dienstverband bleef maar liefst 40 jaar tot aan zijn pensioen als postbode werken.

Leo had naast zijn werk ook nog tijd voor wielrennen en werd een verdienstelijk amateur en stond in veel wedstrijd aan de start. Maar dat liet hij op een bepaald moment even in de koelkast doordat hij verliefd werd op Sientje Bols, het meisje uit De Maten. Hij was als dienstplichtig soldaat gelegerd in Roosendaal en om naar de Maten te kunnen moest hij wel geld hebben. Hij besloot om zijn fiets en alles wat er bij hoorde te verkopen om de reisjes naar De Maten kon maken om bi Sientje te zijn.

Door zijn verkering in De Maten, die ongeveer twee jaar duurde, wist hij na een tussenstap van een jaartje Den Haag ook een overplaatsing bij de PTT van Klundert naar Emmen te bewerkstellingen en kwam voor een tijdje in de kost bij de familie Fidder. Eenmaal in Emmerschans gevestigd heb ik ook het wielrennen weer op kunnen pakken en bleef tot zijn 50ste actief aan wedstrijd deelnemen. Nu is hij alleen nog hobbyfietsen en doet hij samen met zijn zoon Gert nog regelmatig mountainbikes clinics.

Hoe zij elkaar hebben leren kennen? Leo vertelt: .,Door haar broer. Dat was een heel mooi verhaal zegt Leo: ,, We waren altijd met z'n drieën tijdens de militaire dienst en vroeg mijn kameraad uit het Limburgse Meerssen, of hij ook nog zusters had? Ja ja, ik heb Drie Zusters hè en wij mochten welk een weekend met hem mee naar Limburg. Dus wij met zijn drieën naar Meerssen en zitten 's avonds aan tafel te eten. Ik zeg tegen mijn maat, waar zijn nou die zusters van jou?. Allez zeg je. Kijk eens aan de wand. Ik zie daar drie foto’s van zijn zussen, maar die zitten als nonnen in een klooster. De teleurstelling was groot en op de terugweg in de trein naar Roosendaal zei ik tegen mijn andere kameraad Johan, Heb jij misschien nog zussen thuis? Ja, ik heb er ook drie en eentje is nog vrijgezel. Dus leek het mij handig om ook een weekend met hem mee te gaan.

Dus wij twee weken later naar Emmen en vandaar met de DVM bus naar Ter Apel en overstappen op een lijn van de GADO naar De Maten. 5,5 uur onderweg. Ik zei toen in eerste instantie, ik kom je nooit weer. Toen wij 's avonds met elkaar aan tafel zaten vroeg ik John. Waar is nou je zus en juist op een gegeven moment gaat de deur open kwam zij binnen. Jonge.. jonge.. Dat was liefde op het eerste gezicht. Twee jaar later zijn wij getrouwd in het gemeentehuis van Emmen en kregen twee zonen en die hebben inmiddels voor uitbreiding gezorgd met drie kleinkinderen en vier achterkleinkinderen.”

Tegenwoordig vullen Sientje en Leo, die met veel plezier al 31 jaar aan de Lunet in Emmerschans wonen, hun tijd met tuinieren en samen veel wandelen en samen op de fiets.