Aan het einde van de viering memo-reerde hij, dat Angelique 25 jaar geleden voor het eerst de mis diende en nog steeds trouw acoliet is. Als dank en blijk van waardering reikte hij haar, namens het parochiebestuur, een oorkonde uit, waarin zij werd benoemd tot parel van de Goede Herder Parochie Emmen-Erica. Mia van Hebel overhandigde Angelique, uit naam van de geloofsgemeenschap van H. Franciscus van Assisis, een kaars, versierd met het christelijk symbool de duif, uitdrukking gevend aan de begeestering, waarmee Angelique haar taak als acoliet en de aansturing van de jongere misdienaars uitvoert. Dit bleek ook weer tijdens deze viering, waarin ze bijna onopgemerkt Eugenio aanwijzingen gaf bij het aanreiken van het water-kannetje en rinkelen van de altaarschellen tijdens de consecratie.

Wie is Angelique Langen?
‘Ik ben 35 jaar, geboren in Barger-Oosterveld, verhuisd naar Nieuw-Dordrecht, waar ik nu al 4 jaar samenwoon met mijn vriend Patrick en 6 katten. Ik werk In een rozenkwekerij in Klazienaveen, doe diverse werkzaamheden: knippen, controleren, sorteren en bossen voor de veiling. Meestal kerk ik en ben acoliet in Emmerschans, maar val ook in op de andere deellocaties.’

Je voert heel serieus je werkzaamheden uit als acoliet. Welke taken doe je het liefst?
‘Omdat ik een beetje verlegen ben, kijk ik liever niet de kerk in en richt mijn aandacht op wat er op het altaar gebeurt. Ik hecht waarde aan symbolen en rituelen. Zo droeg de priester vandaag een groen (kleur van hoop en vrucht-baarheid) kazuifel en de misdienaar/acoliet een groene cingel (koord) rondom de albe omdat het een gewone zondag door het jaar is. Tot nu toe werk ik fijn samen met alle pastores en vertrouwen ze me veel toe. Vóór het begin van deze viering heb ik de kaarsen op/achter het altaar, bij het Mariabeeld en de flambouwen bij het Evangelieboek aangestoken en de attributen op de cre-denstafel klaargezet.

De jonge misdienaars probeer ik zo veel mogelijk leuke taken te laten uitvoeren om ze te stimuleren. Soms wordt er wel eens iets verg-eten, dan probeer ik zo onzichtbaar mogelijk een teken te geven. Tja, we zijn niet altijd serieus hoor, moeten samen soms stiekem lachen! Het meest in-drukwekkende vind ik toch het mogen meedoen, met zoveel misdienaars en acolieten, tijdens de Gerardus Majella bedevaart in Barger-Oosterveld. Prach-tig, dat ik daar ieder jaar voor gevraagd word!’

Praat je weleens over het geloof met je leeftijdgenoten?
‘Het geloof is heel belangrijk voor mij. Mijn vriend is niet gelovig maar we gaan daarin respectvol met elkaar om. Volgens mij verschilt de liefde tussen man en vrouw van de liefde van God voor de mens. Die liefde van God is onvoorwaar-delijk, alles omvattend. Die liefde zou ik iedereen gunnen. Sommige vrienden zeggen dat zij, zonder het geloof, ook die liefde ervaren maar ik vertrouw, ge-dragen door God, dat mijn leven makkelijker is, mijn kruis lichter voelt. Wat mis je veel, zonder die liefde, zonder die blijdschap in je hart!

In de periode van pastoor Wubbels zat ik in een geloofsgroepje. Ik heb toen aan een klooster-weekend deelgenomen en de wijding van Arjen Bultsma tot diaken meege-maakt. Na wegvallen van de leiding is het groepje uit elkaar gevallen. Al ben ik niet zo’n prater, ik zou graag gelijkgestemden willen ontmoeten.’( Angelique reageert positief wanneer ik haar uitnodig een bijeenkomst van de groep ‘Meer dan geloven nu’, bij te wonen, waaraan ook enkele leeftijdgenoten deelnemen.)

Je bent een paardenmeid, evenals mijn dochter Nathalie?
Angelique laat spontaan een foto zien van haar 18 jarige zwart/bonte paard Santos, met een mooie witte bles op het voorhoofd. Tijdens de WJD 2011 in Madrid ontdekte zij de bijzondere betekenis van deze naam: Heilige. ‘Ik ben dol op dieren. Mijn paard staat in een stal in de buurt van Zandpol, met een goede buitenbak, waarin ik het hele jaar door kan rijden.

Vanaf mijn 10de zit ik al in het zadel, meestal rijd ik in de bak, soms trek ik erop uit onder begelei-ding. Het is een gezellig clubje en ik ben dik tevreden over de stalling van San-tos: de stal wordt uitgemest, het paard wordt binnen en buiten gezet en ge-voerd. Daarnaast ben ik bezig met een opleiding tot hondentrimmer, loop nu stage en volg een EHBO cursus. Ik denk erover een poedel aan te schaffen.’

Waar wil je mee eindigen?
‘Ik ben 2 maal mee geweest naar de Wereld jongerendagen, de laatste keer in 2011 in Madrid, met pastoor Victor Maagd en jouw dochter Valerie Touw als begeleiders van onze groep. Bij de afscheidsceremonie ondervond ik zoveel saamhorigheid onder gelijkgestemde jongeren van alle continenten, die door paus Benedictus XVI met een missie op pad werden gestuurd . Ik voelde me zo blij van binnen!’ Citaat uit de toespraak van paus Benedictus XVI: “Ik nodig jullie uit om in iedere hoek van de wereld de vreugdevolle en diepe ge-loofservaring te verspreiden, die jullie in dit land hebben beleefd. Geef jullie vreugde door, help met jullie nabijheid en getuigenis jullie vrienden en kameraden te ontdekken, dat Christus liefhebben leven in volheid is.” Met de complimenten en dank aan Angelique Langen Gina Touw